تروپونین‌ها خانواده‌ای از پروتئین‌ها هستند که در فیبریل‌های ماهیچه‌ای از جمله عضلات اسکلتی بدن و همچنین عضله قلب وجود دارند و موجب انقباض عضلات می‌گردند. سه تیپ تروپونین وجود دارد: تروپونین C، تروپونین T و تروپونین I.
تروپونین C با اتصال به کلسیم و حرکت تروپونین I موجب می‌شود که این دو پروتئین با هم ارتباط برقرار کرده و متصل شوند. سرانجام تروپونین T بصورت یک لنگر، کمپلکس تروپونین را به میوزین رشته‌های عضلانی متصل کرده و موجب انقباض فیبریل‌های عضلانی و انقباض عضله می‌شود.
تفاوتی بین تروپونین C عضلات اسکلتی با تروپونین C عضله قلب وجود ندارد. اما تروپونین‌های I و T عضلات اسکلتی و عضله قلب با هم متفاوتند. بنابراین اندازه‌گیری تروپونین‌های اختصاصی T یا I به عنوان مارکر قلبی، می‌تواند به تشخیص حملات قلبی یا انفارکتوس میوکارد کمک کند.
آزمایش تروپونین چه زمانی درخواست می‌شود؟
این آزمون برای بیماران مبتلا به درد قفسه سینه به‌منظور تعیین ارتباط میان درد مزبور با ایسکمی قلبی انجام می‌شود و یک شاخص اختصاصی برای تشخیص انفارکتوس حاد میوکارد و آسیب عضله قلبی به شمار می‌رود.
همچنین این آزمون برای پیش‌بینی احتمال وقوع حوادث قلبی در آینده مفید است.
شرایط نمونه گیری: نیازی به هیچگونه محدودیت غذایی و دارویی نمی باشد.
دلایل احتمالی افزایش
این پروتئین درون سلولی عضله قلب پس از مرگ سلول میوکارد بر اثر ایسکمی وارد جریان خون می‌شود. در نتیجه سطح خونی آن افزایش می‌یابد. باید در نظر داشت که به‌طور طبیعی تروپونین در خون وجود ندارد. افزایش سطح تروپونین ممکن است به دلایل زیر اتفاق بیافتد:
آسیب میوکارد
انفارکتوس میوکارد
ایسکمی مزمن قلبی
آزمایش‌های تکمیلی
CPK-MB, ECG
عوامل احتمالی تداخل آزمایشگاهی
در روش RIA وجود غلظت‌های بالای تروپونین I عضلات اسکلتی (بیش از ۷۵۰µg/L ) باعث تداخل و افزایش مقدار در شرایط آزمایشگاهی می‌شود. پاسخ‌های مثبت کاذب در فاز حاد و مخصوصاً در نارسایی مزمن کلیه و بیماری‌های مزمن عضلانی دیده می‌شود.
